Przejdź do treści
Strona główna » Kemping emocjonalny

Kemping emocjonalny

Południowokoreański youtuber Heung-Jun Ahn na co dzień pracuje w reklamie. Od dwóch lat publikuje filmy na swoim kanale PICNICAMP 피크니캠프 { 감성채널 } (Picnic camp {emotional channel}). Filmy Heung-Jun Ahn przedstawiają jego obozowanie – kempingi, pikniki – które odbywają się w duchu pewnej filozofii, określanej przez autora jako kemping emocjonalny. 

Czym jest kemping emocjonalny?

Biwakowanie na łonie natury – samotnie, z rodziną, przyjaciółmi – w taki sposób, aby – jak to określa autor – ujawnić swoją tożsamość w naturze, przenieść do niej swoje ulubione rzeczy, udekorować swój mały dom wokół siebie i zatrzymać się na chwilę. 

Wydawać by się mogło, że kemping emocjonalny jest czymś pomiędzy biwakowaniem, mindfulnessem, a kąpielami leśnymi. Jest to zgromadzenie wokół siebie swoich ulubionych rzeczy – jedzenia, picia, zapachów, kolorów – połączenia tego z naturą i zanurzenia się w tym w pełni. 

Wszystko to oczywiście wydaje się być odpowiedzią na potrzeby związane z wyzwaniami XXI wieku, jak stres, życie w dużych aglomeracjach miejskich, brak kontaktu z naturą, wszechobecną elektronikę i sztuczne światło. Ale również jest to odpowiedź na pandemię – od mniej więcej dwóch lat, coraz więcej ludzi rezygnuje z wakacji zagranicznych, za to rośnie popularność innych form wypoczynku m.in. kempingów. 

Według szacunków, w Korei Południowej, z której pochodzi Heung-Jun Ahn, liczba ludzi uprawiających kemping wzrosła 20-krotnie w ciągu dekady. Tego rodzaju formy rekreacji są tańsze, a często są w stanie dostarczyć tego, czego ludzie potrzebują. A więc niekoniecznie hoteli all-inclusive, ale właśnie ciszy, spokoju, obcowania z naturą. Kemping emocjonalny wydaje się być idealną podpowiedzią, jak robić to jeszcze lepiej. 

Zobacz także:  Leśny piknik i fasolka

Zaczęło się od małego namiotu

Kanał PICNICAMP obserwuje dziś ponad 80 tys. osób z całego świata, co świadczy o tym, że kemping w wydaniu emocjonalnym budzi duże zainteresowanie. Jako człowiek z doświadczeniem w reklamie, Heung-Jun Ahn przygotowuje swoje produkcje na bardzo wysokim poziomie, z dużą starannością i pietyzmem. Ale z dużą starannością i pietyzmem podchodzi także do samego kempingu, tworząc z niego niemalże misterium czy spektakl, w którym główne role grają przyroda, pogoda, barwy, światło (w tym niezwykle ważne światło naturalne – ogień, świece, lampy naftowe), ale i dźwięki (ASMR) – zwłaszcza dźwięki związane z przyrządzaniem jedzenia.

Jedzenie i napoje odgrywają tutaj znaczącą rolę. Kemping emocjonalny w wydaniu Heung-Jun Ahna polega w dużej mierze na dopieszczaniu zmysłów – również przecież zmysłu smaku. Zresztą o tym, że ludzie uwielbiają oglądać przyrządzanie jedzenia, i to przyrządzanie jedzenia w pietyzmem, bez komentarza i z dobrze słyszalnym dźwiękiem (ASMR), świadczyć może ogromny sukces kanału Almazan Kitchen (3,82 mln subskrybentów), którego autor wyłącznie przygotowuje jedzenie w terenie.

Heung-Jun Ahn nie samym food pornem żyje – artyzm jego filmów obejmuje całokształt, łącznie z zagospodarowaniem przestrzeni, rozstawieniem przedmiotów, które często same w sobie są bardzo atrakcyjne wizualnie, skończywszy na drobnym rękodziele, które autor czasem uprawia. 

Domena Azji?

To wszystko świetnie wpisuje się w nasze wyobrażenia o Dalekim Wschodzie, o tym, jak ludzie tam myślą, pracują i odpoczywają. Oglądając filmy Heung-Jun Ahna można odnieść wrażenie, że wszystko w nich jest na swoim miejscu właśnie dlatego, że ma miejsce w Korei Południowej. Czy jednak trend ten może się upowszechnić się wszędzie także w innych krajach? Czemu nie, skoro coraz powszechniejsze są praktyki shinrin-yoku czyli kąpieli leśnych, które z kolei wywodzą się z Japonii.

Zobacz także:  Nessmuk [blog]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *